Raad voor vergunningsbetwistingen vernietigt stortvergunning
Hoera en proficiat!!! We hebben gewonnen!
Je leest het goed: dit is het mailtje dat we met Red Onze Kleiputten al jaren hoopten te kunnen sturen naar jou. Vandaag bereikte ons namelijk het beste nieuws dat we konden krijgen in onze rechtszaak tegen het Vlaams Gewest, Provincie Antwerpen, gemeente Boom en gemeente Rumst, enkele partners in het grote opvulproject van de Kleiputten:
De opvulvergunning is vernietigd door de Raad Voor VergunningsBetwistingen!!!
Na jaren oeverloos praten zonder enig resultaat stapten we in mei 2022 naar de Raad Voor VergunningsBetwistingen nadat Zuhal Demir een vergunning voor het volledig ontbossen en opvullen van de Kleiputten verleende. Een eerste overwinning haalden we al in september dat jaar: de vergunning werd opgeschort, met andere woorden er mocht nog niets gebeuren in onze Putten.
En dat is goed nieuws. Heel goed nieuws zelfs. Want dat wil zeggen dat als ze hun plannen om al die grond naar hier te verhuizen toch willen laten doorgaan, ze hun huiswerk helemaal opnieuw moeten maken. Van nul. Elk onderzoek, elke studie moet opnieuw worden gedaan omdat deze ondertussen al te lang geleden zijn uitgevoerd. Sommige daarvan dateren al van voor 2020, maar door het lange aanslepen van de werken en de procedures zijn deze dus niet langer relevant.
De drogreden van Provincie Antwerpen, Lantis en partners
Het gekke aan deze hele situatie is dat men het verhaal startte in 2017 door te zeggen dat er gesaneerd moest worden IN de kleiputten. Er zou namelijk vanalles in het oude huisvuilstort zitten dat na 40 jaar zich zou beginnen verspreiden. Uiteindelijk stond in de feitelijke saneringsplicht enkel nog sulfaten vermeld als vervuilende stof. Maar in het stort zelf werden deze niet gevonden, enkel in de omliggende gronden. Hun verklaring: het stroomt eruit! Onze verklaring: de grond errond bestaat uit klei en klei is van nature sulfaathoudend. Bewijs daarvan: alle omliggende gebieden zoals dat van Wienerberger, de grond van Natuurpunt en de Schorre bevatten zelfs nog veel hogere sulfaatgehalten! Sterker nog: Saneren omwille van sulfaten wordt opgelegd wanneer er sprake is van een historische door menselijke activiteit veroorzaakte) vervuiling. Bij natuurlijke verhoging van het sulfaatgehalte, wat in de hele Rupelstreek het geval is, wordt NIET gesaneerd. De saneringsnoodzaak van het hele gebied was gebaseerd op een fout.
Maar om ervoor te zorgen dat er écht geen 4,5 miljoen ton Oosterweelgrond gedumpt zou worden, moesten we verder strijden: de vergunning moest definitief vernietigd worden. En eindelijk is het dan ook zover: de rechter stelde dat de vergunning onwettelijk was verkregen en vernietigde de vergunning.
Maar ook al werd de sanering uiteindelijk wettelijk verplicht, de vergunning die ze aanvroegen, had daar in feite niets mee te maken: die diende enkel voor het opvullen van de kleiputten. En daarmee gaven ze de échte motivering bloot: men zat met immens grote hoeveelheden zwaar vervuilde grond van de Oosterweelwerken en men zocht onder het mom van saneren naar een geschikte plaats om deze te kunnen storten. Dumpen in onze ogen. Want de grond was in de eerste plannen afkomstig van de gronden vlak naast 3M. Juist ja, PFAS dus. En veel. Maar toen we dit, samen met Thomas Goorden, in het nieuws kregen en zo het schandaal rond de PFAS-vervuiling aan het licht brachten, was de publieke druk plots zo groot dat ze overschakelden naar plan B: de grond zou nu van de minder vervuilde rechteroever komen. Op deze terreinen rusten echter ook 10-tallen saneringsplichten, dus proper kan die grond nooit zijn. En daarom vochten we dit aan: onze prachtige Kleiputten met zijn unieke natuur en rijke biodiversiteit wilden we echt niet zomaar laten begraven onder een hoop vervuilde grond. En met succes dus!
Toekomst Kleiputten Terhagen en asbeststort Bosstraat
Dankzij deze overwinning kunnen we de komende jaren rustig verder genieten van onze bossen. Meer nog, hopelijk maakt deze beslissing eindelijk de weg vrij om ook onze andere lopende rechtszaak in een stroomversnelling te brengen: we proberen al sinds het begin van onze strijd om de sanering van het asbeststort los te koppelen van het grote project. Dat is de enige manier om die dringende én verplichte sanering snel te kunnen uitvoeren. Na een hele reeks klachten en een burgerlijke partijstelling werd deze zaak in oktober 2023 eindelijk doorverwezen naar de Raadkamer. Ook daar vertraagde de hele zaak weer door bijkomende vragen van de advocaten van Vlaamse Waterweg, de eigenaar van deze grond en dus verantwoordelijke voor de sanering. Maar door de vernietiging van het opvulproject, is deze loskoppeling hopelijk wel haalbaar. Wij zetten onze strijd nu met driedubbele moed verder en rekenen hiervoor ook op jouw steun.
Op het moment dat we daadwerkelijk naar de Raadkamer gaan, is het erg belangrijk dat we daar ieders rechten kunnen verdedigen. Samen met de onderzoeksrechter willen we De Vlaamse Waterweg en aannemer De Brandt aanklagen voor het verwaarlozen en niet afdekken van een openliggend asbeststort. We willen hen verantwoordelijk stellen voor mogelijke gezondheidsproblemen die daaruit kunnen voortvloeien bij omwonenden en zelfs occasionele bezoekers. We willen ervoor zorgen dat er geen risico meer is voor omwonenden en dat de rechten van ieder mogelijk slachtoffer gewaarborgd zullen worden. Om dit te kunnen realiseren voor jou, is het echter heel belangrijk dat we je steun ook officieel krijgen.
Daarom organiseerden we op 24 februari een informatieavond in de sporthal van Villa Kakelbont, Dirkputstraat 428. Samen met onze advocaten legden we de buurtbewoners uit wat hun belangen zijn en wat men kan doen om die belangen te verdedigen. En wat wij daarbij voor hen kunnen doen.